«انار» ابر داروی بومی ایران / از درمان سرطان تا آرتروز و بیمارهای قلبی

به گزارش زیستار؛ هزاران سال است که از انار به عنوان دارو استفاده می‌شود؛ اما به تازگی آن را “ابر غذا” نامیده‌اند؛ زیرا با تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند در برابر بیماری‌ها از ما محافظت کند. در مطالعات آزمایشگاهی مشخص شده، انار دارای خواص ضد ویروسی، ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی است. اما پژوهش‌های بیشتری برای تعیین اینکه آیا می‌تواند به پیشگیری یا درمان بیماری در انسان کمک کند، مورد نیاز است.

عصاره میوه انار منبعی غنی از پلی‌فنول‌ها -مواد شیمیایی موجود در گیاهان که طعم و رنگ آنها را فراهم می‌کند- است. پلی‌فنول‌ها همچنین آنتی اکسیدان هستند، به این معنی که به محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب کمک می‌کنند و ممکن است التهاب را در بدن کاهش دهند. میوه انار نیز سرشار از ویتامین C است. یک عدد انار حدود 40 درصد از نیاز روزانه به این ویتامین را تامین می‌کند.

پوست، میوه، ریشه و پوست درخت انار به عنوان دارو در آسیا و خاورمیانه استفاده می شود. در غرب معمولاً میوه و آب انار مورد مطالعه قرار گرفته است. آب و پوست آن دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند، در حالی که آب، پوست و روغن دانه انار حاوی ایزوفلاون‌هایی شبیه به ایزوفلاون‌های موجود در سویا هستند.

توضیحات گیاه

انار به صورت یک درختچه چند ساقه یا درخت بزرگ به بلندی 20 تا 30 فوت رشد می‌کند. این میوه بومی ایران است و در دریای مدیترانه، آسیا، آفریقا و اروپا کشت می‌شود. برگ‌های برگریز متقابل یا به صورت حلقه‌ای دارند و گلهایش کاسه گل لوله‌ای قرمز است. این میوه پوستی چرمی دارد که معمولاً صورتی یا قرمز تیره است. داخل میوه دارای بافت اسفنجی سفیدی است که فضاهایی پر از کیسه‌ها یا خمیر تارت و دانه ایجاد می‌کند.

موارد استفاده

از میوه و دانه انار در طب گیاهی مدرن استفاده می‌شود و در ادامه به موارد مصرف و موارد مصرف دارویی آن اشاره می‌شود.

سرطان

انار سرشار از آنتی اکسیدان‌ها و سایر مواد مغذی است، بنابراین برخی افراد فکر می‌کنند که نوشیدن منظم آب انار ممکن است به پیشگیری از سرطان کمک کند.

در مطالعات آزمایشگاهی، عصاره انار ساخته شده از آب، پوست و روغن، تولید مثل سلول‌های سرطانی را کند کرده و ممکن است مرگ آنها را تسریع کند. برخی از عصاره‌ها نیز به کاهش خون‌رسانی به تومورها کمک می‌کنند. اکثر مطالعات بر روی سلول‌های سرطان سینه، پروستات و روده بزرگ متمرکز شده‌اند. در یک مطالعه دیگر، عصاره آب انار که به موش‌ها داده شد، رشد تومورهای ریه را کاهش داده است. با این حال، بیشتر این مطالعات در لوله‌های آزمایش یا روی حیوانات انجام شده است.

در یک مطالعه انسانی، مردانی که برای سرطان پروستات تحت عمل جراحی یا تشعشع قرار گرفتند، با نوشیدن 228 میلی گرم آب انار مدت زمان دو برابر شدن سطح PSA خود را طولانی کردند زیرا مردانی که سطح PSA آنها در مدت زمان کوتاهی دو برابر می‌شود، بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان پروستات هستند. کسانی که آب انار می‌نوشیدند، مدت زمان دو برابر شدن سطح PSA را از حدود 15 ماه به 54 ماه افزایش داده‌اند.

اگر برای سرطان تحت درمان هستید، حتماً قبل از مصرف انار یا هر گیاه یا مکملی از متخصص سرطان خود سوال کنید. انار ممکن است با داروهای سرطان تداخل داشته باشد و اثربخشی داروها را کاهش دهد.

بیماری قلبی

محتوای آنتی اکسیدانی بالای انار همچنین پژوهشگران را به این فکر واداشته است که آیا می‌تواند بیماری قلبی را درمان کند یا خیر.

به نظر می‌رسد آب انار از کلسترول بد (LDL) در برابر آسیب محافظت می‌کند. برخی از دانشمندان فکر می‌کنند که آسیب به کلسترول LDL باعث ایجاد پلاک در شریان‌ها می‌شود، بنابراین متوقف کردن آسیب ممکن است به پاک نگه داشتن شریان‌ها کمک کند. یک مطالعه روی موش‌های مبتلا به تصلب شرایین نشان داد که آب انار رشد تشکیل پلاک را کُند می‌کند. چند مطالعه انسانی بر روی افراد نشان داد که آب انار جریان خون را بهبود می‌بخشد و از ضخیم و سفت شدن شریان‌ها جلوگیری می‌کند. پژوهش‌­های بیشتر و بهتری مورد نیاز است تا مشخص شود که آب انار دقیقا چه فوایدی دارد.

شواهد نخستین حاکی از آن است که نوشیدن آب انار هر روز ممکن است به کاهش فشار خون سیستولیک (عدد بالا در اندازه‌گیری فشار خون) کمک کند اما فشار خون دیاستولیک (عدد پایین) را کاهش دهد. مطالعات دیگر نشان می‌دهد که مصرف طولانی‌مدت آب انار عوامل خطر قلبی عروقی را بهبود می‌بخشد، پیشرفت پلاک‌سازی روی رگ‌ها را کند می‌کند و ایمنی را تقویت می‌کند.

آرتروز

فلاونول‌ها (نوعی آنتی اکسیدان) مشابه آنهایی که در میوه انار یافت می‌شود به عنوان درمان آرتروز پیشنهاد شده است. استئوآرتریت زمانی اتفاق می‌افتد که غضروف مفاصل فرسوده شده و باعث درد و سفتی می‌شود.

پژوهشگران بر این باورند که فلاونول‌ها می‌توانند به جلوگیری از التهاب که بانی ویرانی غضروف می­‌شوند، کمک کند. در لوله‌های آزمایش، عصاره انار مانع از تولید آنزیمی شد که غضروف‌های بدن را از بین می‌برد. در یک بررسی از ادبیات علمی، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که همه مطالعات اثرات مثبت آب یا عصاره انار را بر پوکی استخوان، آرتروز و آرتریت روماتوئید گزارش کردند. نتایج امیدوارکننده بودند با این حال، مطالعات بیشتر و مطالعاتی که به اثرات آن در انسان می‌پردازد، مورد نیاز است.

استفاده‌های دیگر

مطالعات نخستین نشان می‌دهد که انار رژیمی دارای اثرات ضد التهابی مغز است که ممکن است به توقف پیشرفت بیماری آلزایمر کمک کند. مطالعات دیگر حاکی از آن است که نوشیدن روزانه 228 میلی لیتر آب انار به بهبود عملکرد در وظایف مربوط به یادگیری و حافظه کمک می‌کند. انار همچنین دارای اثرات ضد دیابتی و ضد التهابی در دستگاه گوارش است.

فرم های موجود

آب انار به صورت مایع موجود است. عصاره انار به شکل قرص، کپسول یا پودر موجود است.

چگونه آن را مصرف کنیم

• اطفال

به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم، مقادیر معمولی آب انار (112 گرم تا 178 گرم) بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود. بدون مشورت با پزشک، عصاره انار را به کودک ندهید.

• بالغ

هیچ دوز استاندارد توصیه شده برای انار وجود ندارد. خوردن میوه و نوشیدن آب آن به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود. برای سایر شرایط، از دوزهای زیر استفاده شده است:

آترواسکلروز: 50 میلی لیتر آب میوه در روز

کلسترول بالا: 40 میلی لیتر در روز

سرطان پروستات: 228 میلی لیتر آب میوه در روز

موارد احتیاط

استفاده از گیاهان یک رویکرد قدیمی برای تقویت بدن و درمان بیماری است. با این حال، گیاهان می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند و می‌توانند با گیاهان دیگر، مکمل‌ها یا داروها تداخل داشته باشند. نوشیدن 228 تا 356 میلی لیتر آب انار در روز بی خطر تلقی می‌شود. به دنبال آبمیوه 100% بدون قند اضافه باشید. اگر دیابت دارید، قبل از نوشیدن آب میوه از جمله انار از پزشک خود سوال کنید.

اگر اسهال دارید، آب انار ننوشید و عصاره انار مصرف نکنید. زنان باردار نباید عصاره انار مصرف کنند زیرا ممکن است حاوی پوست میوه باشد. با این حال، آب میوه ایمن در نظر گرفته می‌شود.

تعاملات احتمالی

پژوهش­‌های نخستین نشان می‌دهد که آب انار ممکن است با چندین دارو تداخل داشته باشد (مثل آب گریپ فروت). به همین دلیل، در صورت مصرف آب انار حتما به پزشک خود اطلاع دهید. اگر با هر یک از داروهای زیر تحت درمان هستید، نباید بدون مشورت با پزشک خود از انار به شکل دارویی استفاده کنید.

مهارکننده‌های ACE این نوع داروها برای کنترل فشار خون بالا و برای درمان نارسایی قلبی و جلوگیری از آسیب کلیه در افراد دیابتی استفاده می شود. دانشمندان بر این باورند که آب انار اثراتی مشابه مهارکننده‌های ACE دارد و می‌تواند دارو را بیش از حد قوی کند. مهارکننده‌های ACE عبارتند از:

بنازپریل (لوتنسین)

کاپتوپریل (کاپوتن)

انالاپریل (Vasotec)

فوزینوپریل (مونوپریل)

لیزینوپریل (Zestril)

رامیپریل (آلتاس)

داروی فشار خون: آب انار ممکن است فشار خون را کاهش دهد. اگر پیش از این، برای کاهش فشار خون دارویی مصرف می‌کنید، آب یا عصاره انار می‌تواند خطر ابتلا به فشار خون پایین را افزایش دهد.

استاتین: همان داروهایی که برای کاهش کلسترول استفاده می‌شود، و می‌تواند خوردنش همراه با انار خطر داشته باشد. یک مورد گزارش شده از مردی وجود دارد که پس از مصرف روزوواستاتین (کرستور) و نوشیدن 200 میلی لیتر آب انار در هفته، دچار رابدومیولیز (شرایطی که بافت ماهیچه‌ای تجزیه می‌شود و منجر به آسیب کلیه می‌شود) شده است. اگرچه دانشمندان مطمئن نیستند که آیا نوشیدن آب انار در حین مصرف استاتین‌ها باعث ایجاد این عارضه شده است یا خیر، اگر استاتین هم مصرف می‌کنید، باید قبل از نوشیدن آب انار با پزشک خود مشورت کنید. استاتین ها عبارتند از:

آتورواستاتین (لیپیتور)

فلوواستاتین (لسکول)

لوواستاتین (Mevacor)

پراواستاتین (پراواچول)

روزوواستاتین (کرستور)

سیمواستاتین (زوکور)

وارفارین (کومادین): انار ممکن است با وارفارین رقیق‌کننده خون (کومادین) تداخل داشته باشد و خطر خونریزی را افزایش دهد.

برای مطالعه اصل این مقاله اینجا را کلیک کنید.